ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
Ἀριθμ. Πρωτ. 520
Ἐν Πρεβέζῃ τῇ 22ᾳ Mαρτίου 2017
Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ο Ν Μ Η Ν Υ Μ Α 2 0 1 7
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς καθ᾿ ἡμᾶς θεοσώστου Μητροπόλεως
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια» (Τροπάριον Γ’ ὠδῆς Κανόνος Πάσχα)
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας μᾶς καλεῖ σέ μία ἄλλη θέαση τοῦ κόσμου. Μέσα στήν Ἐκκλησία τό νόημα τῆς ζωῆς δέν περιορίζεται μόνο στήν ἱκανοποίηση τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν, στίς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τοῦ καθημερινοῦ βίου, στά ὅσα βλέπουν τά σωματικά μας μάτια. Μέσα ἀπό τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως ἀνοίγουν τά πνευματικά μας μάτια γιά νά μπορέσουμε νά δοῦμε τόν Θεάνθρωπο, ὁ ὁποῖος προσφέρει τή βεβαιότητα ὅτι ὁ θάνατος κατεπατήθη καί δέν εἶναι πλέον τό τέλος ἀλλά ἡ ἀπαρχή μιᾶς νέας Ζωῆς, ὅτι μέ τήν πίστη μας σέ Αὐτόν ἀντέχουμε κάθε δοκιμασία καί ἡ ὕπαρξή μας ἀποκτᾶ νόημα καί σκοπό.
Ὁ κόσμος πίστεψε ὅτι καρφώνοντας τόν Σωτῆρα ἐπί τοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ θά ἔσβηναν τό ἐξ οὐρανοῦ Φῶς. Ὁ Ἐνανθρωπήσας Θεός ὅμως δέν σκοτίζεται καί δέν σκεπάζεται. Τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως ἔλαμψε παντοῦ. Γιά νά προσοικειωθοῦμε ὅμως αὐτό τό Φῶς καί νά ἀποκτήσουμε αὐτόν τόν «ἄλλο τρόπο» θέασης τοῦ κόσμου ἀπαιτεῖται ἀγώνας κατά τῆς ἁμαρτίας. Καλούμαστε νά παραιτηθοῦμε ἀπό τή βεβαιότητα ὅτι εἶναι ἀρκετό νά εἴμαστε «καλοί ἄνθρωποι». Νά μήν ἀπελπιστοῦμε ἀπό τό γεγονός ὅτι τό πνεῦμα τοῦ κόσμου φαίνεται ἰσχυρό καί ὁ ἀγώνας ἐνάντια σέ αὐτό εἶναι μάταιος. Νά θέσουμε τόν Ἀναστάντα Κύριο ὡς πρώτη καί πολύτιμη προτεραιότητα στή ζωή μας καί ὄχι μόνο ὡς ἕνα τυπικό θρησκευτικό καθῆκον τήν πλήρωση τοῦ ὁποίου ἀπαιτεῖ ἡ ἐπικαιρότητα. Νά ἐρευνήσουμε ἐάν οἱ λόγοι, οἱ πράξεις καί οἱ σκέψεις μας ἔχουν τήν σφραγίδα τῆς Ἀναστάσεως, ἐάν ὅλη ἡ συμπεριφορά μας εἶναι φωτεινή.
Ἡ ἐποχή τῆς εἰκόνας πού ζοῦμε, μᾶς δημιουργεῖ τήν ψευδαίσθηση ὅτι ἀληθινό καί ὑπαρκτό εἶναι μόνον ὅ,τι τά σωματικά μάτια βλέπουν καί ὅτι ὠφελεῖ καί προάγει ἡ πρόσκαιρη δόξα τῶν ἰσχυρῶν καί τῶν συμφερόντων. Ἡ εἰκόνα αὐτή ὅμως τοῦ κόσμου γέμει βίας, μίσους, ὀργῆς καί παρακμῆς.
Ἄς δώσουμε λοιπόν τήν ἄλλη εἰκόνα τῆς χαρᾶς καί τῆς ἐλπίδας. Τῆς ἀγάπης καί τῆς συγνώμης. Ἄς μοιραστοῦμε τή δύναμη τῆς πίστης μέ ὅλους «ἀποθέμενοι τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυόμενοι τά ὅπλα τοῦ φωτός».
Ἡ Χάρις τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ μας νά εἶναι μετά πάντων ὑμῶν.
Μετά θερμῶν πασχαλίων εὐχῶν καί ἀγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος
Comments are closed.
